Το αγέρωχο πουλί θρονιάστηκε στην κορφή της σκεπής του ναού της Αγίας Τριάδος στο χωριό μας.
Το αποδημητικό αυτό πουλί κατάγεται από θερμότερες περιοχές του πλανήτη αλλά όπως όλοι ξέρουμε η οικονομική κρίση είναι παγκόσμια κι έτσι ο νέος μας συγχωριανός μπορεί να γούσταρε να δηλωθεί ως Έλληνας σ’αυτή την απογραφή δεδομένου βέβαια το ότι περνάει τα καλοκαίρια του στην Ελλαδίτσα μας , έστω και σαν παραθεριστής . Ελπίζουμε πάντως να έρθει και το ταίρι του και να περάσουν το καλοκαίρι αυτό μαζί μας καθώς τα τελευταία χρόνια δεν επισκέπτονται το χωριό όσο παλαιότερα .
Οι πελαργοί , κοινώς λέλεκες ή λελέκια , είναι αναμφίβολα από τα πιο αγαπητά πουλιά της ελληνικής υπαίθρου τα οποία έχουν συνδέσει το όνομα τους με μια ολόκληρη σειρά λαϊκών δοξασιών και πλήθος παραδόσεων , παροιμιών , ποιημάτων , μύθων και έχουν επίσης δανείσει τη μορφή τους σε νομίσματα . Σαν φυσικός του βιότοπος θεωρούνται οι πεδινές αγροτικές περιοχές της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας με πρόσβαση σε καλλιέργειες, σε ρέματα και έλη. Είναι κοινωνικό πουλί, δεν φοβάται τον άνθρωπο και προτιμά να φωλιάζει σε στύλους της ΔΕΗ, σε καμινάδες, σε μεγάλα δέντρα, σε εκκλησίες και καμπαναριά. Επιλέγει συνήθως ψηλά σημεία για να μπορεί να ελέγχει για πιθανούς θηρευτές. Από τα πανάρχαια χρόνια ο πελαργός έχαιρε του σεβασμού και την αγάπης των αγροτών καθώς τον θεωρούσε από τα πολύ ωφέλιμα πουλιά, επειδή τρεφόταν με ποντίκια, φίδια, έντομα και σαύρες. Γενικά ο πελαργός απολάμβανε παντού μιας ιδιαίτερης προστασίας λόγω των θετικών προλήψεων γύρω από το όνομά του.
Ο Πελαργός θεωρείται υπόδειγμα οικογενειακής ζωής, αποτελεί σύμβολο μητρότητας, ευτυχίας, ευλογίας και καλοτυχίας. Είναι πουλί μονογαμικό και από τα πρώτα πράγματα που κάνει μόλις έρθει είναι να προετοιμάσει τη φώλια του. Λέγεται πως το αρσενικό καταφθάνει μέρες νωρίτερα πριν την θυλάκια για να αναζητήσει τη φωλιά που είχε φτιάξει την προηγούμενη χρονιά και να τη συντηρήσει. Την άνοιξη η θηλυκιά γεννάει συνολικά από 2 έως 5 ολόλευκα και ελλειπτικού σχήματος αυγά το βάρος των οποίων αγγίζει τα 100 γραμμάρια. Η επώαση κρατάει ένα μήνα περίπου και συμμετέχουν εξίσου. Την διατροφή τους αναλαμβάνουν και οι δύο γονείς. Ο ένας φροντίζει για την εύρεση της τροφής και ο άλλος προστατεύει τους νεοσσούς από την ήλιο, την βροχή, τον αέρα, σκεπάζοντάς τα με τα φτερά του. Είναι τόσο στοργικοί γονείς που η αυτοθυσία τους είναι παροιμιώδης. Ανήμερα με τον ερχομό του πελαργού ήρθε στη ζωή κι ένα μωράκι ,ένα αγοράκι . Λέτε τελικά να τα φέρνουν αυτοί ;
Να ευχηθούμε τα καλύτερα στους συγχωριανούς νέους γονείς .Η αποξήρανση των υγροτόπων, τα ηλεκτροφόρα καλώδια ,η χρήση χημικών λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων και η προσβολή τους από διάφορες ασθένειες έχουν συντελέσει στην μείωση του αριθμού τους, γεγονός που πρέπει να μας ευαισθητοποιήσει όλους, μιας και ο Πελαργός αποτελεί ένα πουλί σύμβολο της ελληνικής υπαίθρου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου